شعر از نفرتی لبریز از احمد شاملو
ما نوشتیم و گریستیم
ما خنده کنان به رقص بر خاستیم
ما نعره زنان از سر جان گذشتیم . . .
کسی را پروای ما نبود .
در دوردست مردی را به دار آویختند :
کسی به تماشا سر بر نداشت
ما نشستیم و گریستیم
ما با فریادی
از قالب خود بر آمدیم .
